Departure in Dusseldorf, Arrival in Birmingham

Hallo iedereen!

Ik heb besloten om toch een blog te gaan bijhouden, voor mezelf, maar vooral voor jullie, zodat jullie allemaal een beetje kunnen meegenieten van wat ik allemaal meemaak hier in Birmingham.

Na een leuke laatste week in Nederland kwam het moment van afscheid op het vliegveld van Dusseldorf. Koffers waren ingecheckt, veel te zwaar natuurlijk en de koffie opgedronken. Daarna afscheid genomen van papa, mama en Frank. Afscheid is nooit leuk.. Maar we zien elkaar weer op skype en binnenkort weer 'live'. :)

Door de douane, volledig gecheckt, schoenen uit, sieraden af, je kent 't wel.. Gelukkig alles op tijd gered. Ook de vliegreis ging, op wat turbalentie na, goed.

Eenmaal aangekomen in Birmingham ging alles redelijk snel. Uitstappen uit het vliegtuig en langs de grenscontrole zonder moeite.

Daarna ben ik op zoek gegaan naar een kar om mijn koffers op te zetten. Ik had namelijk 2 grote koffers en handbagage bij me. Die ging ik nooit alleen dragen haha. De rij met karretjes had in snel gevonden, de kar eruit krijgen was een ander verhaal haha. Ook een andere vrouw uit het vliegtuig wilde een kar, samen waren we aan de karretjes aan het trekken. Werkte natuurlijk niet, haha. We moesten eerst betalen, voordat we de karretjes uit de rij kregen getrokken.

De koffers kwamen daarna snel. Mijn koffers kwamen netjes na elkaar op de band, gelukkig werd ik niet te ver meegesleurd terwijl ik ze van de band af probeerde te tillen, haha.

Ik had me ingeschreven voor een 'pick up' service van de Universiteit. Er zouden mensen in groene t-shirts op me staan te wachten als ik met mijn koffers door de schuifdeur van de 'arrivals' hal zou lopen. Helaas geen groene t-shirts te bekennen. Dan maar geld pinnen, want ik moest bij aankomst op mijn kamer nog aanbetalen en de eerste maand huur betalen. Daarna ben ik terug gelopen naar de hal en daar vond ik mensen in groene t-shirts, haha. We noemen ze 'aunties'. Deze mensen zullen 2 weken klaarstaan voor alle vragen, opmerkingen, problemen, suggesties en voor alles wat we maar kwijt willen.

Na een busreis van ongeveer een half uur kwamen we aan op de campus van de universiteit. Daar stonden nog meer 'aunties' te wachten en iedereen werd 1 op 1 gekoppeld aan een 'auntie'. Ik werd gekoppeld aan een half Schotse, half Britse jongen, Jordan. Aangezien ik niet op de campus woon, verwachtte ik dat ik een taxi moest nemen vanaf daar naar mijn kamer. Mijn 'auntie' vond echter dat ik heel dichtbij woonde dus hij stelde voor om het lopend te doen. Dit was ongeveer 10 minuten. Ik heb hem wel 10 keer gewaarschuwd dat mijn koffers daar echt te zwaar voor waren, maar volgens hem viel dat wel mee (24 en 22 kilo). Dus hij sleepte voor mij met twee koffers, en ik had alleen nog meer mijn koffertje van de handbagage en mijn eigen tas. Vond ik niet erg, haha.

Aangekomen bij het huis, merkte ik dat er niemand thuis was. Ik had afgesproken met de huisbaas dat zij op me zou wachten in het huis totdat ik er was, en ik zou de sleutel daar krijgen. Aangezien er niemand was heb ik het kantoor gebeld. Er werd gezegd dat de huisbaas er binnen 15 minuten zou zijn. Na 40 minuten te hebben gewacht, kwam er iemand aanrijden, het was een oudere man die blijkbaar ook bij het bedrijf werkte. Hij liet me mijn kamer zien waar blijkbaar mijn contract en mijn sleutel ook lagen. Ik hoefde nog niet te ondertekenen, dat kwam Leanne, de huisbaas wel met me doen. Ik hoefde alleen te betalen.. Verder vertelde hij niks, vroeg hij niks, en legde hij niks uit. Blijkbaar normaal.. Maar niet voor iemand zoals ik, verhuisd vanuit een ander land en nooit ergens anders dan thuis gewoond.

Daarna ben ik met Jordan, mijn ‘auntie’ terug gegaan naar campus, en heb gevraagd of hij me achter een computer wilde zetten met internet. Gelukkig ging dat. Toen kon ik tenminste Leanne, mijn huisbaas emailen met al mijn vragen. Wifi wachtwoord, hoe betaal ik de huur, wordt het contract opgehaald, en zijn er bepaalde regels in het huis? Laten we maar zeggen dat ik minimaal antwoord kreeg en dat ik eigenlijk maar alles aan mijn huisgenoten moest vragen.

De rest van de vrijdag heb ik niet veel meer gedaan. Een paar dingen om te eten gehaald, en een kussen bij de Primark. Thuis heb ik een huisgenootje leren kennen. Een meisje uit Engeland, en ze studeert aan Birmingham City University, dat is een andere dan daar waar ik ga studeren. Verder wel een aardig meisje. Daarna nog even met het thuisfront geskyped en gaan slapen.

Bedankt voor het lezen! I will keep you updated!